Bir odamıza döşettiğimiz laminant parkelerden birkaç tane artmıştı. “Sakla, bir gün lazım olur” mantığını elden bırakmayıp, yıllardır onları koyacak yer bulma konusunda azmetmiş olmama seviniyorum. Çünkü dikiş ve çalışma köşesi yapmak istediğim zaman keşke bir de raf taktırabilsem dediğimde bir ampul gibi beynimde yanıverdiler..
Duvara çakma işi biraz sıkıntı gibi görünüyordu ama ikinci ampul de orada yandı Blogumda anlattığım salon değişikliklerini yaparken sandalyeleri kaplamak için aldığım zımba makinem, imdada yetişti. Çivi olmazdı. Ama zımbayı duvara çakmayı başarabilirsem içinden geçirdiğim iple laminantları sabitleyebilirdim. Bunun için uygun olana bir hasır ipim bile vardı
Çok güzel bir fikir
Fikir harika, çalışma süper, dikiş köşenize bayıldım emeklerinize sağlık
ne kadar düzenli bir çalışma köşesi , fikirde güzel. Ellerinize sağlık
Neslihancığıma katılıyorum, ne kadar düzenli, özellikle kumaşlar Raf fikri çok güzel