Yoksun bütün bunlar gerçek.evinin bahçesindeyim rüzgarın kokusu aynı.ağaçların hışırtısı,karşı dağlar,evin sen kokuyor.NEFESİN YOK MASAL ANLATMAYA BİLİYORUM.”YOKSUN”
eskiden yün eğirir örerdi babanem,sonraları yün ipliklerle örmeye başladı.ben uyurken bebeğime bu çoraplardan örer başucuma koyardı.Kıymetlimdi benim.Ama artık yok,kızarmış ekmek kokusu ve çay kaşığı şıngırtısıyla uyandığım sabahlarda yok,zaten bende artık çocuk diilim.
içim ısındı harikasın
ayyy eskılerı andım canım babaannelerımız nur ıcınde yatsınlar bak ne guzel hatıra kalmıs sana
Bir küçük çorap bile insanı geçmişe götürmeye yetiyor, anılarınız yeniden canlandı. İnsanlar büyüdükçe kayıplar daha fazla oluyor. Nur içinde yatsın, toprağı bol olsun:(
Bütün ölmüşlerimiz nurlar içinde yatsınlar inşallah.
amin
Böyle bir hediyenin kıymet bilen ellerde olması ne güzel.Allah rahmet eylesin.
canım nur içinde yatsın. Bu hatıralar ne kadar önemlidir çok iyi bilirim.
Gidenlerin geride bıraktıkları maddi şeyler değil de, aslında manevi duygular önemli, babaanneni bu kadar sevmeseydin sana dünyaları bıraksaydı ne fayda, böylesine güzel anılırmıydı, bu minicik çorap bile gözlerini özlemle yaşartıyorsa, aranızdaki sevgi asla ölmez, sevdiklerin bu dünyadan göçse bile.
öldüğünde ona yazdığım bu yazıyla çorapların yayınlandığını gördüğüm anda bile ağladım banuca,düşündümde o ölmeseydi ve çoraplarını burda görseydi ne kadar şaşırırdı ‘vihh amanınn’derdi eminim şimdi benmi örmüşüyüm bunu derdi utangaç bi gülüşle,çok özledimm,kavuşması olmayan özlemekler bunlar,yinede büyümek acıtan bir şey be banuca
Nur içinde yatsın babaanneniz,küçücük bir çorap ama hatırası hem çok güzel hem iç acıtıcı,tüm ölmüşlerimizi Allah rahmet eylesin…
amin
Keşke bu yazıyı hiç okumasaydım
Gördüğüm an sızlayan burun direğimi hala iyileştiremedim 
Gittim geldim, okudum, gittim geldim, okudum, gittim geldim; yazdım ağladım..Pelme perişan duygular, göğüs kafesini acıtan iç çekişler :(Ne babaannemi hatırlıyorum ne anneannemi tanıdım :(Kimsesiz ve köksüz hissediyorum; bir de annemsiz öksüz 
minnacık bunlar galiba di mi? :)))oy oy oy..nurlar içinde yat babaanne…
gülenbayan üzmek istemezdim seni:( canımsın
Bir daha okuyup düşününce hissettiklerini ‘böyle’ anlatan birinin duygularıma dokunmuş olmasının garip sevinci hafifletti üzüntümü.. Sevdiklerinin yoksunluklarında olanların duygularının birbiriyle örtüşmesi diyelim biz buna..Sen de benim canımsın :)Senin o filin var ya.. Bir rüya gördüm. Anlatırım sana
babanem = babaannem
babanem,aradaki harfleri kaynaştırınca güneşedoğru sanki daha bi benimmiş gibi geliyor:)GÜLENBAYAN işte tamda bu yüzden paylaşmak istedim.Rüyanı merak ettim hayırdır inşallah.
yazını okurken gözlerim yaşardı arkadaşım. bunu yaşarken büyüklerinin değerini bilmeyenler okumalı. babaannenin mekanı cennet olsun.
Bunun gibi minicik çoraplar bende de var. Sizinki de güzel. Babanneniz nur içinde yatsın.
amin
ağlattın beni şimdi,nur içinde yatsın babaannen.