Babaanneden çalınan sandalyeler! Tabii ki hırsızlık yapmadım:) Taa ne zamandır takılıp duruyorum ona, mis gibi antika koltukları var, onları kullanmak yerine “ama bak bunlar çok rahat” diye x bir markanın koltuk takımını kullanıyor. O zaman el koyarım dedim, nasıl istiyorsan öyle yap dedi bana. Ben de taşınırken attım atımın terkisine “yeni” berjerlerimi, o arada da babam lazım olur lazım olur diye iki de sandalye sıkıştırmış araya. Üç yıldır gerçekten yüktü benim için o sandalyeler, bir türlü ne yapacağımı bilemedim, nereye yerleştireceğimi bilemedim, ama sonunda bir şey olmalarını sağlayabildim. Sanırım…
Önce zımpara yaptım, ardından da kat kat beyaza boyadım ahşap iskeleti. Daha sonra oturma yerlerini artık giymediğim bir elbisemin kumaşı ile kapladım. Yine tam anlamıyla bitti diyemesem de, sanırım noktayı koymaya çok yakınım. Muhit’in (fotoğraftaki kuyruklu) konuyla ilgili düşüncelerini öğrenmek için, bir ziyarete beklerim..
Güzellikler dilerim.
gerçekten nefis olmuşlar.