sonbahar yarışmasını ilk duyunca anneme sordum sonbahar diyince aklına ne gelir diye.ağaçtan kuru bir dal kopardı ve biz küçükken diye…..anlatmaya başladı.sonbahar nerde bu hikayede dedim’ sonbahar benim ya’dedi.bu cümle beni hüzünlendirdi.ama ben bu fikri yüzük ağacı yapıp,annemin renkli kişiliğini temsilen kurdeleyle süsleyip yarışmaya gönderiyorum.daha güzel fotoğraflar burda.












annenize sevgiler :)ellerinize sağlık…çok zarif olmuş…
teşekkürler figen abla.
çok duygulandım..sonbahar hepimiz için…sonbaharlar kışa gebe olsa da..ilkbaharla tekrar diriliş zamanı kapıda beklemekte…toprağa düşen tohumun yeniden filizleneceği fikri olmasa sanırım yaşamak zindan olurdu
evet eylül bahçesi bende bu duygular içinde yaptım takı ağacımı.açıkçası yarışmayı ilk öğrendiğimde (yakında yayınlanır)kolye yapmayı düşünmüştüm.sonbaharı ömrümün sonbaharı olarak düşünmemiştim.ama gerçek sonbaharı biliyorum artık
ben de çok duygulandım annem aklıma geldi birden canım annemi özledim ben gerçekten çok güzel yaa teşekkürler canım