Küçük kibritçi kız (fimo minyatür bebek yapımı)

ozlemakin - 22 Ocak 2014

Uzuuun bir aradan sonra merhabalar. Bu kış yarışmasından haberdar olmam, tam da “ay kışın geleceği yok, bari kışcı kızlar yapayım” dediğim bir araya denk geldi, pek sevindim. Fakat iş, kışcı kızlar yapmaktan biraz çıktı, zira kendimi “kış denince kibritçiden daha iyi kış kızı mı olur” derken buldum ve onca eldivenli, atkılı, botlu motlu kostüm dururken yapa yapa çıplak ayaklı bir kız yapmış oldum. (Ayak yapmaktan zerre hazzettmiyorum. Keza görmekten de. En iyi ayak görünmeyen ayak bence, neyse…)

Yapım aşamasını tutorial şeklinde çekemedim haliyle, zira 10 gün kadar sürdü hanımefendinin tamamlanması.

Her zamanki gibi kafayla başladım. Alüminyum folyo, epoksi macun, akrilik gözler, polimer kil ve toz pastelden oluşuyor bu fotoğraf. Bir de peruk

Ardindan kafaya bir boyun yapip iskelete donusturdum. Daha sonra elleri ve kollari yapip govdeye ekledim. Daha sonra ayaklar (uhuh) ve bacaklar geldi. Yukaridaki fotografta sol bacaginin takilmasini bekliyor minik hanim. Butun bunlar yine epoksi macun, polimer kil ve toz pastel. Tabii bir de tel. Govde tamamlaninca eklem yerlerindeki bosluklari sungerle kapladim.

Bir yandan da hanımefendinin oturacağı sokak parçasını yapmaya başladım. Bir parça ahşabın üzerini havayla kuruyan kil ile kaplayıp modelledim ve kurumasına fırsat vermeden toz pastel ile renklendirdim. Kuruduktan sonra taşların aralarına yosunlar yapıştırdım.

Kıyafet için epey uğraştım. Elbisenin kumaşı, geçenlerde burada birinden aldığım dev bir torba kumaş artığının içinden çıkmıştı, belli ki çok sevilmiş ve defalarca kurtarılmaya calışılmış bir ipek bluz. Ben de çay, kakao, tarçın ve biraz kumaş boyasıyla iyice eskittim, esas rengi yamayla aynı renkti -açık yeşil/sarı. Dediğim gibi, halihazırda zaten epey eski olduğu için üstüne benim de zımparayla vs eskitme yapmama gerek kalmadı, boyamak yetti. Ha bu arada, elbiseyi dikip öyle boyadım, bir güzel sıkıştırarak kuruttum böylece hoş bir kırışıklığa kavuştu. Üstüne yine aynı boya karışımıyla bir parça yünlü kumaş boyayıp şal yaptım. Saçları için gerçek yün kullandım. Kar ıslaklığı vermek için de suyla karıştırdığım mat verniği kalınca bir fırçayla uyguladım. Ve son olarak da yapay kar serpip sprey vernikle sabitledim.

Yıllardır ayıla bayıla izlediğim “nasıl yapılır” bölümlerinden birinde görmüş olduğum için, kibritleri yapmak epey kolay oldu. Önce minik şeritler kestim. Sonra da kum, toz pastel, akrilik ve beyaz tutkal karışıma batırıp kuruttum. Ve son olarak 7’şerli gruplara ayırıp ipek kurdeleyle bağladım, 6 paket kibritim oldu. (Hem kim bilir, belki de soru “insan soğuktan donarak ölmeden önce kaç kibrit yakabilir”dir. Sonuçta cevabı 42)
Kibrit paketlerini de taş sokağa yapıştırdıktan sonra yine yapay kar serptim ve sprey vernikle sabitledim.
Ve böylece nihayet bitti kücük kibritçi kızım. Bundan sonraki fotoğraflar tamamlanmış halinden.

Umarım beğenmişsinizdir, yarışmadan bahsettiğim postum da burada. Sevgiler