Bu odunların mazeretleri var. Biri düğün pastası olmuş ve ağaca sevgili harfleri kazınmış bir görüntüye sahip, ilk insan zaafınca odundan oyulmuş gibi bir yüzük ve kızın odunsal gülümsemesi, önündeki dizüstü bilgisayarda da bir odun manzarası… Ahşabı sevince insan, onu boyamak, oymak, desen vermek, şekillendirmek de ayrı bir zevk oluyor. Bakmak da tabii.
Bunlar da ”hayır illa odun dediğin eğlenceli olacak” diye diretenlerin marifeti, boyanmış, can sıkıntısı derecesine göre renklenmiş oduncuklar.
İlla işe yarayacak ya, yüzük kutusu da yapmışlar, tabii ki doğal halini bozmadan. Ve bir raf… Önce bir bank sansam da aslnda o bir sergen 
Daha fazla odun görmek istiyorsanız dışarıya bir göz atın derim Ama yok üşeniyorum derseniz işte odunluk seyirler
Çok hoş:)
Hani bu odunların danteli demezler mi? :)))))))))))
“kızın odunsal gülümsemesi” :D:D:D
derlerrrrr
artık ben dantelsiz odun düşünemiyorum, yavan geliyo:)
gerçekten çok güzel bir yazı
renkli olanlar ve pasta özellikle çok hoş 
pek güzel şeylermiş bunlar, başlık aslında çok güldürdü beni de o yüzden girip baktım. buradan da başlığın ne kadar öenmli olduğunu anlamış oldum