Patchwork tekniklerinden Crazy tekniğiyle yaptığım örtüm. Kravatlar, mendiller ve ince ipekli kumaşları kullandım. %90 ı kravat. Deseni kendim çizdim. Kareli kağıda örtünün 1/8 ine denk gelen kısmı kadar bir çerçeve çizip içine gelişigüzel geometrik şekiller çizdim. Tek tek kodladım ve aynı kalıbı kartona geçirdim.Onlara da aynı kodları yazdım. Sonra yaklaşık 3 günde aynı desen renk yanyana gelmesin diye dikkat ederk bu kadar çeşit kumaş arasından tek tek o kalıplara göre kesim yaptım. Elde dikip birleştirdim. Üzerini simli el nakış ipiyle değişik süs dikişleriyle süsledim. Astarladım. Kenar patı dışında tüm dikişler el dikişidir. Tekniğe crazy denilmesinin sebebini sanırım anlamışsınızdır.
Süs dikişleri burada çizimle anlatılmış.
harikaaaa süpersin
Kıskandım ama beeeen 
Size abla diyebilir miyiiiiim? 
Valla dedim bile süpersin Sesi Aplaaaaaa
Yani evet oldukca crazy imis:) sabirini tebrik etmek lazim.. Bak iste evde kravat olsa idi bundan yapardim ama bizim evde hic kravat yok (cok sukur)
Çocukluğuna inmek lazım senin :)) başına ne geldi de kravattan bu kadar nefret ettin :)))Sesi bu harika bir çalışma olmuş, valla sabrın için ayrıca tebrikler
benim canım rahmetli kayıvalidem buna benzer yorgan yüzü yapmıştı yıllar yıllar önce… divan örtüleri vardı ayrıca. gelen misafirler bayılırdı. hepsini bir araya getirmek çok zor bir iş… ayrıca sizin yaptığınız gibi onları çok estetik bir konuma getirmek ayrı bir yaratıcılık. cidden çok güzel. ellerinize sağlık.
Diyebilirsin tabii, marifetli kardeşim benim. Bu arada kardeşim sökük bile dikemez denilecek cinsten. O hiç bize çekmemiş. Okumaz umarım buraları. :0)) Seni kardeş edinebilirim. Bir yıl o öğrencim ben de öğretmeniydim, cinnet geçirmeden yıl sonunu nasıl ettik bilemiyorum. O kadar yani…Güzel yorumlarınıza teşekkürler (çocukluğuma inmek hariç
)
ablacım harika olmuş ellerine sağlık…
Sonunda benim de bir ablam oldu yaşasııın!
Hep bir ablam olsun isterdim zaten,Allah mı gönderdi seni ablacımm?:))
deli arkadaşım benim deliii..çok süper gopgorcıs…
cok renkli ve güzel olmusss eline saglık sesi
sesiberim deli birşey olmuş neden ki?:=))))
Kimbilir neden, :0)) bir yakınımız ben bunları yaparken “deli posteki sayar gibi” tabirinde bulunmuştu.
embir diyor ki;Çocukluğuna inmek lazım senin :)) başına ne geldi de kravattan bu kadar nefret ettin :)))Ben bunu seybe’ye dedim
ben de kravatları doğradım diye katil ruhumu mu sorguladın diye düşündüm. Gocundum hatta, yaram varmış. :))
:)))
Babaannemin yapmış olduğu bir bohça var onu hatırladım.Bu işi ancak sabırlı hanımlar yapar diyorum ve kutluyorum Sesiber harika olmuş hemde kıravatlar değerlenmiş.
Annem de babamın eski kravatlarını bir torbaya doldurup vermişti,eşiminkileri de ekleyince bir sürü oldu,geçenlerde bir el atayım dedim ama başaladığım gibi kaldı, artık bir ara devam ederim o projeye…Annem daha önce o kravatlardan seccade yapmıştı,bir ara eklerim fotografını
Sibel Abla ben diyecek laf bulamıyorum…
Yıllar önce evlerde kalmış minik kumaş parçalarını toplayan ve bundan gelir elde eden esnaflar varmış.Annem savaş yıllarını gördüğü için (2.dünya)köydeyken hiçbir artan kumaşı atmayıp birbirlerine verip yastık kılıfı,yorgan,çarşaf vs dikerlermiş.İstanbul’a göçün ardından köyden gelen amcam evimiz ararken annemin dışarıya astığı yorgan yüzündeki kumaşları tanıyıp evimizi bulmuş.Önceki sene annemle yorganların yüzlerini yenilemek maksadıyla söktüğümüzde binlerce parçadan oluşmuş bir yorgan yüzüyle karşılaştık.Annem ağlayarak bak bu sana ilk diktiğim pijamadan artan,bu ablanın eteğinden,bu şundan bu bundan diyerek nerdeyse tüm parçaları hatırladı inanın 1cm genişliğinde 2cm uzunluğunda bile parça vardı hep kenarları sabırla elle dikilmiş.Yorganın yüzünü değişmedik tekrar kaldırdık.Ama bu sefer kullanmak üzere değil saklamak üzere.Şimdi bu örtüyü görünce o aklıma geldi.Ellerine sağlık oldukça sabır işi ve emekli bir örtü.
Gözlerim doldu ilayef… Nutkum tutulduAnnem de bzideki kumaşları toplayıp köyde bu işi yapan bir kadına vermişti. Ben lisedeydim o zamanlar. 10-15 tane seccade yapmıştı kadın onlardan, harikaydılar. Annem sevdiklerine hediye etti, birer tane de çeyizimize verdi. Bir ara fotoğraflarım sizin için. kalıpsız, doğaçlama yapılmış el emeği sanat eserleri.
sesibercim ellerine sağlık çok guzel olmuş ortun biz nasıl olmuş da kacırmısız bunu…bu arada kravatlardan ikisinin babamda da olması cok hoş bir tesaduf :))))
hepimiz bu yürek burkan, yoktan varetme anılarıyla büyüdük… eseriniz çok anlamlı sevgili sesi
ellerine sağlık sesiber çok müthiş olmuş :=)
zor bi çalışma olduğunu biliyorum.benimde projelerimin içinde. çok güzel olmuş ellerine sağlık. hele renk cümbüşüne bayıldım. küçüklüğümde rahmetli anannemde dikerdi yorgan yüzleri.bizde kardeşler toplanıp kimin elbisesinden oyunu oynardık.ne günlerdi.
Son yorumlar için çok teşekkür ederim.Çocuklaçocuk kırmızı puantiyeli olandan mı yoksa, babamın eeeen eski belki benden bile eski kravatıydı o…
Çok güzel olmuş çook
Sesiber yeni gördüm ötrünüzü gerçekten de çok güzel olmuş, ellerinize sağlık. Güle güle kullanın.
bende yeni görenlerdenim.bu tekniği çok seviyorum.sende çok güzel yapmışsın.ellerine sağlık.
Artık kullanılmayan bir sürü kravatım var, keşke benimde elimden böyle şeyler gelse. Çok güzel görünüyor.