Kendi el emeğim ile diktiğim çocuk elbiseleri.
Hep bir fotoğraf var hafızamda, hepimiz poz vermişiz gülümsüyoruz. Sadece o (3 yaşındaki kız yeğenim) mavi elbisesinin tüllerini kocaman bir hayranlıkla incelerken çıkmış fotoda : ) Sonra küçük kızlarımın elbiseleriyle kurdukları bağı gördüm.
23 Nisan geçitlerindeki minik kızların elbiselerinin eteklerinin uçuşmasını hayranlıkla izlerken gördüm, sanki kelebekler konmuş eteklerine.
Bir gün kumaşcıda bir kumaş içimi kıpır kıpır ettirdi, sonra hatırladım ben 6 yaşındayken çok sevdiğim elbisenin kumaşının aynısıydı 
Dikmeye ve onların gözünde aynı mutluluğu görmeye karar verdim. Çünkü minik düğme burunlar için onlar sadece bir elbise değil kocama birer mutluluktu aynı aynı zamanda…
Bugüne kadar birçok düğme buruna mutluluk diktim.
Belki beni üzmemek için çok beğenildi, belki de dikdiklerim çok güzeldi. Ne dersiniz?
Profilimde instagram hesabımdan diğer modelleri de görebilirsiniz.
Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.